Voordat ik vijftig ben, heb ik mijn eigen bedrijf. Het scheelde niet al te veel, maar de wens van Rob Voets kwam uit. In 2006 schreef hij Voets Transport in bij de Kamer van Koophandel, op 49-jarige leeftijd. Rob kruipt inmiddels richting de zeventig, maar is niet bepaald van plan om binnenkort op de rem te trappen. Daarvoor vindt de DAF-aanbidder zijn werk en het ondernemerschap véél te leuk.

Als tiener is Rob geen geboren student. Vrachtwagens poetsen vindt hij als jonge jongen veel leuker. Op zijn achttiende kruipt hij zelf achter het stuur. “Ik ging parttime op de vrachtwagen rijden. Toen ik daarna geen zin meer in mijn studie had, ben ik dat voltijd gaan doen, vooral in het buitenland. Dat leek me geweldig. Maar ik moet bekennen dat de uitdaging er na twee jaar wel een beetje af was. Ik dacht: dit wil ik niet de rest van mijn leven blijven doen. Dus ging ik toch maar weer de schoolbanken in.”

Deze keer gemotiveerder dan eerder. Na de hbo-opleiding Logistiek in Venlo duikt hij de logistiek in. “Voor verschillende organisaties tuigde ik logistieke afdelingen en processen op. Koninklijke Hoogovens, Rockwool, Brink’s Nedlloyd en nog meer grote bedrijven. Daarna heb ik nog een tijdje als freelancer gewerkt. Op interimbasis verstrekte ik organisatieadvies aan bedrijven.”

Rob Voets - Eigenaar van Voets Transport

Als interimmer proeft Rob aan het zelfstandigenbestaan en dat smaakt naar meer. “Via mijn netwerk kwam ik in 2001 in contact met Becx Transport in Eersel. In 2004 ben ik er gaan werken. Het bedrijf was niet zo lang daarvoor verkocht door de vorige eigenaar. Het liep niet meer zo lekker en de aandeelhouder zag er geen heil meer in. Het bedrijf ging failliet. Echt jammer! Ik heb er twee jaar gezeten en het was een heel mooi bedrijf met een mooie klantenportefeuille en goede medewerkers. Echt van die rauwe kerels uit de Kempen.”

Rob vindt het zonde om al die Kempische pracht verloren te laten gaan. “Ik wilde het bedrijf overnemen en een nieuwe start geven. Lang verhaal kort: met behulp van de familie Becx is me dat begin 2006 gelukt. In één klap was ik eigenaar van een bedrijf met een hoop mensen op de loonlijst en 45 vrachtwagens in de vloot. Vlak voor het weekend was dat geregeld. In het weekend hebben we alle belettering van de wagens gehaald en op maandag zijn we met onbestickerde wagens gaan rijden. Best een risico, want de vergunningen waren nog niet geregeld – dat duurde een maand of twee. Ik kruiste mijn vingers dat we niet werden aangehouden. Dat is gelukkig nooit gebeurd.”

De chauffeurs van Voets Transport rijden vaak met alcohol. Niet zelf geconsumeerd natuurlijk, maar in de oplegger. AB InBev, de grootste brouwerijketen ter wereld met de hoofdlocatie in Leuven, is een belangrijke klant van Voets. “InBev bezorgt ons gelukkig veel werk”, legt Rob uit. “Mensen hebben altijd behoefte aan bier. Is het crisis, dan gaan mensen bier drinken. Is er iets te vieren, dan drinken ze óók bier. Maar we zijn van meer markten thuis. We rijden veel voor een grote hekwerkfabriek in Oirschot, een staalfabrikant uit Valkenswaard en nog veel meer partijen. Als het in de ene branche wat terugloopt, kunnen we daardoor compenseren met werk uit andere branches.”

Een beter bed dan thuis

Voets Transport heeft ongeveer zestig voertuigen op de weg. Rob: “We voeren een tweemerkenbeleid en doen alles met IVECO en DAF.” Vooral over het van oorsprong Eindhovense merk is de inwoner van de lichtstad razend enthousiast. “Ik heb mijn hart verpand aan DAF en ik ben een echte DAF-man. Het ontwerp vind ik fantastisch. Mijn chauffeurs zijn er ook helemaal weg van, vooral van de nieuwe XG’s. Waar ik meer naar het totaalplaatje kijk, letten zij meer op de cabine. Dat zit wel goed. Een goede stoel, airco, een standkachel en een comfortabel matras. Volgens mij hebben ze in de wagen een beter bed dan thuis.”

Voets Transport rijdt, behalve in de Benelux, ook in het noorden van Frankrijk en Duitsland, ongeveer tot München. “Spanje en Italië doen we niet. Transporteurs uit Oost-Europa kunnen dat voor een lagere prijs. Niettemin maken onze chauffeurs aardig wat kilometers, meestal zo rond de zeshonderd per dag. Er zijn nog geen elektrische trucks die dat halen, daarom hebben we nog geen e-trucks in de vloot. We gaan in 2024 wel experimenteren met een e-truck en ik hoop in de nabije toekomst onze eerste elektrische truck te kunnen bestellen bij Truckland”, verklapt Rob.

In de bijna achttien jaar aan het stuur van Voets Transport kan Rob terugkijken op mooie momenten. Zoals het feest ter ere van het tienjarig bestaan in 2016. “Met alle medewerkers van het eerste uur gingen we een weekend zeilen op het IJsselmeer. We hadden het hele weekend stralend weer, op de vrijdagavond na. Toen zijn we de kroeg maar ingedoken. Over iets meer dan twee jaar bestaan we twintig jaar. Daarvoor moet ik nog iets verzinnen.”

Over twee jaar, als Voets Transport twintig wordt, is Rob 69. Aan stoppen denkt hij nog niet. “Ik heb een geweldig team om me heen verzameld en kan moeiteloos uitstappen, maar ik hou nog te veel van mijn vak. Ik heb een mooi leven en werk nog vier dagen per week. Als het even kan, gaan mijn partner en ik naar ons huis in het zuiden van Spanje. Daar hebben we een bootje. Het water trekt me heel erg. Elk jaar ga ik met vrienden twee weken naar Athene. Gaan we daar met de zeilboot eilandhoppen. Elke avond ergens aanmeren, een hapje eten, een drankje doen. Dat is voor mij het leven. En ik hoop daar nog even mee door te gaan. Ik heb altijd gezegd dat ik 95 word.” Zoals Rob eerder beweerde vóór zijn vijftigste een eigen bedrijf te hebben. Dat kwam uit, dus waarschijnlijk kan Rob nog wel een tijdje mee.

Trucks

No related articles found.

Rob Voets heeft de wind in de zeilen

Rauwe kerels uit de Kempen

Rijden met alcohol

Een beter bed dan thuis

Zeilen met het hele team

Trucks

Lees ook deze voorgestelde artikelen